Het leven van een Draak
In 1940 is de Draak, met de naam ’Hinde’ afgeleverd aan Dhr. L. van Essen uit de Bilt. Deze gebruikte de Draak om mee te doen aan zeilwedstrijden. De familie van Essen waren welgestelden (directie van Bruynzeel) en bezaten naast de Draak H39, ook nog een andere Draak (de H38 of H71). Daarnaast had de familie van Essen een friese tjalk en in latere jaren een pampus en een regenboog.
Dhr. L. van Essen was jaren lid van de Koninklijke Watersportvereniging ’De Kaag’. Ook de zoon, van de reeds overleden heer van Essen, die momenteel in Zaandam woont, is een vervent zeiler en lid van watersportvereniging Aalsmeer en De Kaag. Naar mijn weten was de Heer van Essen directeur bij de Bruynzeel fabriek in Zaandam. |
|
Al een jaar later, in 1941, verkocht hij de Draak aan Dhr. W. Engelhard uit Den Haag en werd de Draak omgedoopt tot ‘Maja’. Dit is de naam van Dhr. Engelhard zijn jongste dochter. Ook hij was lid van watersportvereniging ’de Kaag’. Daarnaast was hij lid van de Kaagse zeilvereniging ’de Forel’ .
Tijdens de oorlog werden ‘stoere’ zeilschepen als Draken gevorderd door de Duitse bezetter. Om dit te voorkomen was de Draak in 1941, in de buurt van Sassenheim, verstopt geweest in een hooiberg. De familie Engelhard had naast de Draak ook twee Valk zeilbootjes. Voor deze bootjes kreeg de heer Engelhard van de Duitse Kriegmarine te Rotterdam (Oberstlieutnant Von Loo) een ontheffing. Op deze ontheffing stond vermeld de naam ‘Falk’ in plaats van Valk. Deze papieren werden enigszins vervalst om de Draak in Nederland te houden. Om deze reden kreeg de Draak de naam ‘Falk’. De familie Engelhard moest hun bakkerijen in Den Haag, vanwege stopzetting van gasaanvoer in de oorlog, voor twee jaar sluiten. In deze periode is er veel gezeild met de Draak op de Kaag en de Braassemmermeer. De Draak lag vaak, en dan met name in ‘42/‘43, bij de jachthavens; ‘t Fort en de Kieke op de Kaag. Tevens verbleef de familie Engelhart in die jaren veel op hun gehuurde eilandje, ‘Vogelkamp’, nabij Kaagdorp. In die tijd waren de plassen als de Kaag en Braassemmermeer de enige recreatiemogelijkheid voor de Hagenaren, omdat men niet aan het strand in Schevingen mocht komen. In 1943 is de Draak bij Van Lent op de Kaag geverfd. In 1945 of 1946 is de Draak verkocht aan een voor Dhr. Engelhard junior, onbekend persoon. Door militaire dienstplicht en een ziekenhuisopname (geelzucht) heeft hij de verkoop van de Draak door zijn vader, niet bewust meegemaakt. |
|
Tussen 1946 en 1952 is de Draak niet geregistreerd geweest en helaas is er ook niets bekend over de Draak gedurende deze naoorlogse jaren.
In 1953 werd Dhr. A. van West, uit Rotterdam, eigenaar van de Draak. In 1956 heeft hij nog correspondentie gehad met het Centraal Bureau voor de Watersport in Amsterdam voor het verstrekken van een meetbrief. Rond 1957 werden Frans en Patricia van Deventer uit Zwijndrecht, de eigenaren van de Draak. Dhr. Van Deventer is overleden aan leukemie. Daarna is de boot wederom verkocht. |
In 1974 heeft een vriend van Frans en Patricia, Jan Willem Geverding uit Reeuwijk, de Draak voor het bedrag van F 7000,-.
Jan Willem werkte bij Smit Internationale op een zeesleper. Hij is momenteel in de VUT en woont in een hofje bij een klooster in Zeist. JW heeft na de aankoop wat opknapwerk verricht aan de Draak; zoals het aanbrengen van een nieuw dek. Daarnaast had hij een nieuwe set zeilen gekocht. Volgens JW zeilde de Draak fantastisch. Beter dan elk andere zeilboot die hij in bezit heeft gehad. Van 1974 tot en met 1978 heeft de boot standplaats gehad in Workum, Lelystad en Reeuwijk. Omdat zijn toenmalige vriendin een dochtertje had van 7 jaar, en zij beiden het zeilen niet zo leuk vonden, en er zeer veel werk aan de Draak verricht moest worden, heeft JW in de winter van ’78, de boot verkocht aan een jonge knaap, te weten Fulco Blokker, voor F 5000,- |
|
Draak H-39 …een brok geschiedenis! Maritiem Erfgoed “Ja, ja, een Draak uit 1940! - deze zin spreekt mijn man vaak uit op het water tegen mensen, die bewonderende blikken werpen naar onze mooie zeilboot”. Vanaf het moment, dat ik zo’n acht jaar geleden, het vooronder inkroop van onze draak en mij vergaapte aan de kneuterige knopjes van de kastjes, bekroop mij het gevoel een “passant” te zijn in het leven van deze boot. Het is bijzonder, te bedenken dat menigeen voor ons, genoten hebben van het heerlijke zeilen met deze Draak. Nu genieten wij in onze vrije tijd volop van het zeilen, de natuur, wind en water element. Afgelopen jaren zijn we zeilend over de voormalige Zuiderzee naar Friesland getogen. Een varend avontuur voor ons. Maar uit 1940…. dat betekent dat ook mensen in de oorlogsjaren op de boot vertoefd hebben. Wat waren hun gedachten over de Draak in die tijd, hun wensen, dromen en wellicht hun angsten? Na de oorlog hebben nog velen met hun familie en vrienden, zeiltochten gemaakt en overnacht aan boord. Het geeft je het gevoel, “ slechts” een passant te zijn, in het leven van deze majestueuze Draak. Als ik dan toch “passant” moet zijn, dan graag in het leven van Draak H39 uit 1940! Margriet Hoogewerf & Jan Koppen (passanten op Draak H-39 sinds 2003) |