Draak H-178
|
De volgende Informatie ontvangen in October 2018: De Draak ligt nu in Zeeland WS De Schelde Bergen op Zoom De volgende info kreeg ik 07 april 2016 van Ed Warsen. Tijdens mijn jeugd was ik lid van Watersportvereniging Eemland te Baarn waar twee draken lagen: Als eerste noem ik de DH 178 'Wyvern' . Dit schip was inderdaad van Freek Jansen uit Baarn. Hij verkocht het schip eind 1977 aan Gert Jan van Rossum, eveneens uit Baarn. In die winter is het schip stevig onder handen genomen, al vraag ik me af of dat wel deskundig was gedaan. Tijdens de eerste clubwedstrijd van 'Eemland', de Pampus-race, zette de stijf gebreeuwde romp zodanig uit dat het los kwam van de spanten. Kort daarop werd dit gerepareerd door de romp te versterken met stroken multiplex welke in lagen als nieuwe spanten tegen de romp werden vastgezet. Ik weet niet precies wanneer Gert Jan het schip heeft verkocht, maar ik denk zo rond 1982. Geen idee aan wie, maar dat zal De Groot kunnen zijn geweest. Als ik het verhaal van Paul van Nunen lees denk ik dat de kwaliteit van de romp toen al niet goed was. Het was wel een mooi schip om te zien: gelakte teak romp met een blank teak dek. Ed Warsen, Zeewolde. De volgende info kreeg ik van Paul Nunen: Hallo Jan, Mijn Draak H178 ligt nog in Duitsland op de Rursee, Ruhrberg bij Monschau Eifel. De planning is dat de Draak medio April naar Ws De Schelde in Bergen op Zoom verkast. Ik heb daar nl een ligplaats gekregen. Mvgr, Paul van Nunen Paul van Nunen heeft me onlangs (mei 2013) gemeld dat hij in bezit is van de H-178. Deze Draak stamt uit 1958. Op youtube staat een leuk filmpje van deze Draak in volle gloriehttp://www.youtube.com/watch?v=SDY82rulZWc De volgende informatie kreeg ik van Bert de Groot: Goedendag, ...mijn naam is Bert de Groot en ik ben van 1985 tot 1998 eigenaar geweest van de H178, Wyvern. In die tijd heb ik eerst met vrienden en later met m’n gezin met het schip gevaren. In de periode 1990-1992 hebben wij het schip in de epoxy gezet. Dit is het SP epoxysysteem. Ook ik heb in 1987 een tocht naar Denemarken gemaakt en op de terugweg Helgoland aan gedaan. Daar zit wel een verhaal aan. De afloop van het tochtje terug van Helgoland naar, gepland, Nordenei ging wat mis. We vertrokken met lichte wind die later op de dag wat zou aantrekken. Dat wat werd veel, de boot liep hoog aan de wind en bij het gebrek aan een rif hebben we het voorzeil weggenomen om nog enige controle te houden. Door dat hoog aan de wind stampen begon de boot wel wat meer te lekken. Alles dreef in het kajuitje en we konden het water wel sneller wegpompen dan dat het binnen kwam. Dit nadat we de aanzuig van de lenspomp hadden gereinigd. Het weer was inmiddels zo slecht dat we( niet gehinderd door enige kennis) door het zeegat ten westen van Langeroog naar binnen zijn gegaan. Dit na wisselen van grootzeil voor alleen de genua. Mijn argument daarvoor was het voor de wind binnenlopen in een zeegat en het niet willen gijpen in dat nauwe vaarwater. Voor een stormrondje was geen ruimte. Het was spectaculair en met de kennis van nu ook zeer gevaarlijk. Ik had in m’n leven aardig wat gezeild, veel met kleine boten en was het planeren niet vreemd. maar met een draak, op enkel voorzeil ..... brekers zowel SB als BB naast ons op de platen. Mijn maat, in het bezit van een zeer scherpe blik, wist steeds op tijd de boeien te vinden waardoor er geen twijfel was waar we precies waren. Eenmaal in de luwte onder het eiland keken we elkaar toch wel aan met een blik van “dit was over de grens”. Nog steeds op enkele fok de haven in. De achterop hangende motor had zijn deel van het water wel gehad en weigerde iedere vorm van werking. Gelijk bij binnenkomst tussen de havenhoofden de genua neer en met een puts remmend en rondjesdraaiend de vaart uit het schip proberen te halen. Met enig geweld landde we aan een steiger. De boot vast geknoopt en , in afwachting vaan een boot met vrienden die ook van Helgoland gelijk met ons vertrokken waren, eerst maar eens een biertje genomen. Die andere boot , een spirit 28, kwam anderhalf uur later de haven binnen. Die hadden het ook niet breed. Klapgijp in het zeegat had gezorgd dat het grootzeil niet meer neer wilde doordat de leuvers klem zaten in het mastprofiel. Door op de kade met hamer en beitel deze los te slaan kon het zeil neer. Daarna gingen we terug naar Wyvern. Daar dreef weer alles door de kajuit. Lang verhaal kort, boot de andere dag uit het water gehaald en geconstateerd dat er een scheur in de kielbalk onder de mast zat. Veroorzaakt door het vele stampen, de hoge spanning op het achterstag en de misdadige landing was, als het ware, de mast door de kielbalk getrokken. Op de vrachtwagen terug dus! De boot is gerepareerd bij Scherpel op Loosdrecht. Wij hebben de boot in 1998 verkocht aan Paul Bult en Veronica Bakker, vrienden van ons. Veronica heeft de boot in eigendom gehouden na scheiding. Hoe en wanneer de verkoop tot stand is gekomen aan de huidige eigenaar is mij niet bekend. Ik hoop dat er weer een klein hiaat in de kennis is opgevuld, met vriendelijke groet, Bert de Groot |
|
